Vergiftiging

Giftig voedsel

Neem altijd contact met ons op indien uw dier giftig voedsel heeft binnengekregen.

Druiven/ rozijnen

Het is onbekend waarom druiven en rozijnen giftig zijn voor honden en ook is de gevoeligheid per hond verschillend. Er zijn vermeldingen van een giftige werking vanaf ongeveer 20 gram druiven per kilogram lichaamsgewicht. Bij rozijnen kan dit al vanaf 3 gram per kilogram lichaamsgewicht zijn. De symptomen van een vergiftiging van druiven of rozijnen treden meestal binnen 6 tot 12 uur na opname op.
De verschijnselen kunnen zijn: braken, diarree, sloomheid, verminderde eetlust, buikpijn, zwakte, uitdroging, veel drinken en rillen.
Binnen 24-72 uur na opname kan acuut nierfalen optreden met een daling van de urineproductie tot gevolg. Indien er geen urine meer geproduceerd wordt zijn de vooruitzichten slecht. Voedingsmiddelen waarin druiven of rozijnen verwerkt zijn, kunnen dus ook problemen veroorzaken.

Vermoed u een vergiftiging? Neem dan direct contact met ons op.  
U kunt proberen het dier te laten braken indien de inname recent is geweest.

Chocolade

Chocolade bevat de stof theobromine, dat het meest voorkomt in pure chocolade (hoe meer cacao, hoe meer theobromine). De hoeveelheid chocolade dat giftig is voor een hond is afhankelijk van de grootte van de hond en het type chocolade (wit, melk of puur). De symptomen zijn: braken, diarree, onrustigheid, verhoogde temperatuur, verhoogde hartslag. Het kan zelfs leiden tot een hartstilstand.

Vermoed u dat uw dier chocolade op heeft? Neem dan direct contact met ons op.  
U kunt proberen het dier te laten braken indien de inname recent is geweest.

Uien

Ui-achtigen (allium soorten) zijn giftig voor uw huisdier. Hieronder vallen uien, prei, knoflook, sjalotten, sierui en bieslook. Ui-achtigen (allium soorten) bevatten sulfoxide en disulfide. Dit wordt omgezet in oxidanten. Oxidanten kunnen ervoor zorgen dat de rode bloedcellen beschadigd raken.
Rode bloedcellen vormen wel antioxidanten als beschermingsmechanisme, maar bij honden is die activiteit van het beschermingsmechanisme laag en de rode bloedcellen van katten zijn zeer gevoelig voor beschadigingen door oxidanten. Als de rode bloedcellen beschadigd raken kan het dier bloedarmoede ontwikkelen en neemt het zuurstof transporterende vermogen van het bloed af. Gedroogde en gebakken uitjes zijn ook gevaarlijk omdat de giftige stoffen in allium soorten niet onschadelijk worden gemaakt door middel van verhitting of drogen.

De verschijnselen van een allium vergiftiging beginnen vaak met braken en diarree.
De symptomen van een beschadiging van de rode bloedcellen ontstaan pas vaak enkele dagen na het eten van uien.

De volgende verschijnselen kunnen optreden: sloomheid, verminderd uithoudingsvermogen, bleke tot bleekgele slijmvliezen, rood/bruine verkleuring van urine, verhoogde hartslag en verhoogde ademhaling bij inspanning en rust. In sommige gevallen is een bloedtransfusie nodig.

Vermoed u dat uw dier ui heeft gegeten? Neem dan direct contact met ons op.  

Avocado

Avocado is giftig voor veel zoogdieren en vogels. In het vruchtvlees, de pit en de schil zit persine, dit is een giftige stof dat kan leiden tot celdood in de hartspier. Avocado is gevaarlijk voor honden, katten, ratten, konijnen, cavia’s, muizen, runderen, geiten, schapen, paarden en volière- en kooivogels. Er kunnen hartfalen ontstaan binnen 24-48 uur na opname.

Symptomen zijn: sloomheid, benauwdheid, onderhuidse vochtophoping, blauwverkleuring slijmvliezen, hoesten, verminderd uithoudingsvermogen en de dood.

Aardappelen

Met name de schil en de uitlopers (spruiten) zijn erg giftig omdat het de stof Solanine bevat. Hoe groener de schil van de aardappel des te hoger de concentratie Solanine. Symptomen van een solanine vergiftiging zijn: ademhalingsmoeilijkheden, maagproblemen, afbraak rode bloedcellen en sterfte. Gekookte of geschilde aardappelen zijn niet giftig mits niet gekruid of gezout.

Xylitol

Xylitol is een kunstmatige zoetstof die wordt verwerkt in snoep, kauwgom en tandpasta. Bij de hond zorgt xylitol ervoor dat de alvleesklier sneller gaat werken en er een grote hoeveelheid insuline wordt vrijgegeven in de bloedbaan, waardoor het suikergehalte in het bloed te veel daalt. 30 minuten na opname kunnen er al verschijnselen optreden zoals: braken, lusteloosheid, zwakte, toevallen, leverfalen en coma waarna de hond kan overlijden. Indien de hond pas net xylitol heeft binnengekregen kunt u de hond nog laten braken, maar dit kan alleen als er geen symptomen merkbaar zijn. In sommige gevallen is het afdoende om regelmatig kleine hoeveelheden voedsel toe te dienen zodat de afname van suikergehalte in het bloed wordt tegen gegaan en in sommige gevallen is een infuus noodzakelijk.

Cafeïne

Een te hoge dosering cafeïne kan dodelijk zijn voor uw huisdier. Cafeïne komt voor in thee, koffie, cola, chocola en energiedrankjes. Symptomen van een cafeïne vergiftiging zijn: versnelde ademhaling, versnelde hartslag, trillen, ongecontroleerde bewegingen en inwendige bloedingen.

Noten

Walnoten zijn giftig voor honden. Er komt vaak een schimmel voor bij walnoten (vooral bij natte en dode walnoten) waar honden ernstig ziek van kunnen worden. Sommige honden reageren niet goed op macadamia noten. Binnen 12 uur kunnen de volgende symptomen optreden: sloomheid, verlammingsverschijnselen aan de achterpoten, dronkemansgang, braken en een verhoogde lichaamstemperatuur.
In veel gevallen is de hond na 72 uur volledig herstelt. Over het algemeen zijn noten slecht voor honden omdat ze een hoog gehalte van fosfor bevatten die nierstenen en blaasstenen kunnen veroorzaken.

Overige voedingsmiddelen die gevaarlijk kunnen zijn voor uw huisdieren

• Het blad en de stengels van tomaten, deze bevatten de giftige stof Solanine.
• Champignons
• Melk, dit kan diarree of allergieklachten veroorzaken.
• Gekruid voedsel, hierdoor kunnen maagklachten ontstaan
• Botten van kip of kalkoen, deze zijn scherp en breekbaar en kunnen inwendige bloeding veroorzaken
• Klokhuis van appels, deze bevat de giftige waterstof cyanide (blauwzuur), dit zit ook in pitten van pruimen en perziken
• Rauw varkensvlees, kan besmet zijn met de ziekte van Aujesky
• Rauwe eieren, kan salmonella veroorzaken.

Wanneer u vermoedt dat uw huisdier een giftig voedsel heeft opgegeten is het noodzaak om zo snel mogelijk contact met ons op te nemen.
Het is belangrijk om de volgende gegevens te vermelden;

• Welk giftig voedsel heeft uw dier binnen gekregen?
• Heeft het dier het voedsel opgegeten of is er alleen huidcontact geweest?
• Welke symptomen zijn er opgevallen aan het huisdier (bijvoorbeeld: baken, diarree, speekselen, trillen, zenuwverschijnselen enz.)
• Eventueel braaksel of uitwerpselen van het dier meenemen.

Giftige planten

Blauwalg

Blauwalg wordt vaak in de zomer gezien in het water, het vormt een dikke blauwgroene laag op het water. De bacteriën die dit veroorzaken produceren giftige stoffen die het zenuwstelsel of de lever van een dier aantasten. Blauwalg kan schadelijk zijn voor honden, katten, vogels, vissen en vee. Dieren die drinken van besmet water of erin zwemmen kunnen de volgende symptomen krijgen: leververgiftiging dat zich uit in braken, diarree, shock, geelzucht en overlijden. Zenuwverschijnselen dat zich uit in trillingen, lusteloosheid, toevallen, benauwdheid, blauwe slijmvliezen en uiteindelijk overlijden.

Lelies

Alle leden van de lelie familie met de Latijnse naam Lillium zijn erg giftig voor katten. Hieronder behoren: tijgerlelie, graf-of kerklelie, madonnalelies of daglelie. Deze zijn zo giftig dat de kat fatale nierproblemen kan ontwikkelen alleen al door het bijten in bloem of blad, likken van stuifmeel (uit vacht of op pootjes) of door het drinken van water uit de vaas. Het blad, stengels, bloemen, stuifmeel, bol en wortels zijn giftig. Binnen enkele uren na inname kunnen de volgende symptomen ontstaan: speekselen, braken, sloomheid, verminderde eetlust en nierfalen. Zonder snel ingrijpen zullen de nieren helemaal falen met werken en binnen 36-72 uur en zal het dier overlijden. heeft.

Kerstster (Euphorbia pulcherrima)

Na het eten van kerstster kunnen de volgende symptomen optreden: maagdarmklachten zoals: braken, niet eten, lusteloosheid. Vaak gaan deze symptomen vanzelf over maar medicatie kan soms verlichting bieden.

Hulst (Ilex aquifolium)

Deze plant bevat saponinen die zorgen voor maagdarmklachten. Voornamelijk de bessen van de hulst bevatten deze stoffen. Ze zorgen voor irritatie van de slijmvliezen. Symptomen zijn speekselen, braken, niet eten, diarree, smakken en met de kop schudden. Meestal gaan de symptomen binnen een dag vanzelf over. U kunt eventueel de bek van het dier goed spoelen met water om irritatie te voorkomen.

Maretak (mistletoe, viscum album)

Deze plant is erg giftig en veroorzaakt de volgende symptomen: braken, diarree, vergrootte pupillen, snel ademen, shock en soms overlijden.

Kerstroos (helleborus Niger)

De kerstroos is zeer giftig en bevat natuurlijke hartglycosiden die het hart krachtiger laten kloppen. In eerste instantie ontstaan de volgende symptomen: braken en diarree, maar later kunnen er ook hersenverschijnselen zoals sufheid, verlamming en hartritmestoornissen ontstaan.

Diverse kamerplanten zijn in mindere of meerdere mate giftig. Bekende, giftige kamerplanten zijn onder andere

• Aloe vera
• Azalea Calla (Zantedeschia)
• Cyclamen (cyclame)
• Dieffenbachia
• Dracaena soorten, zoals Dracaena marginata
• Ficus
• Monstera (gatenplant)
• Philodendron Sansevieria (o.a. vrouwentong) Schefflera (vingersboom)
• Solanum pseudocapsicum (Oranjeboompje, Appeltje der liefde)

Giftige planten in de tuin of buiten Aconitum (monnikskap) Arum maculatum (gevlekte aronskelk)

• Atropa belladonna (wolfskers)
• Bryonia alba (witte heggerank)
• Buxus Chamaecyparis (geslacht met cypres-achtige soorten)
• Cicuta virosa (waterscheerling)
• Colchicum autumnale (herfsttijlloos)
• Conium maculatum (gevlekte scheerling)
• Convallaria majalis (lelietje-van-dalen)
• Daphne mezereum (peperboompje)
• Datura suaveolens /Brugmansia suaveolens (doornappel / engelentrompet)
• Delphinium (ridderspoor)
• Digitalis (vingerhoedskruid)
• Equisetum palustre (paardestaart)
• Euphorbia soorten (wolfsmelkachtigen)
• Fagus sylvatica (beuk)(voor paarden giftig)
• Hemerocallis (daglelie) (voor katten giftig)
• Hyoscyamus niger (bilzekruid)
• Juniperus (jeneverbes)
• Laburnum anagyroides (gouden regen)
• Lathyrus (pronkerwt)
• Linum usitatissimum (lijnzaad)
• Lupinus (lupine)
• Nerium oleander (oleander)
• Nicotiana tabacum (tabaksplant)
• Prunus laurocerasus (laurierkers)
• Rhodondendron Robinia (valse acacia)
• Ricinus communis (wonderboom)
• Scopolia carniolica (klokbilzenkruid)
• Senecio jacobea (jacobskruiskruid) en andere Senecio soorten Solanum (nachtschade-soorten)(o.a. zwarte nachtschade, bitterzoet, aardappelplant)
• Taxus Thuja (levensboom)
• Viburnum Wisteria (blauwe regen)

Giftige paddenstoelen zijn onder andere:

• Amanita muscaria (vliegenzwam)
• Amanita pantherina (panteramaniet)
• Amanita phalloides (groene knolamaniet)
• Amanita virosa (witte knolamaniet)
• Boletus satanas (satansboleet)
• Cortinarius orellanus (giftige gordijnzwam)
• Entoloma sinuatum (giftige satijnzwam)
• Galerina marginata (bundelmosklokje)
• Gyromitra esculenta (voorjaarskluifzwam)
• Inocybe erubescens (giftige vezelkop)

Wanneer u vermoedt dat uw huisdier een giftige plant heeft opgegeten is het noodzaak om zo snel mogelijke contact met ons op te nemen.

Giftige stoffen

Paracetamol

Paracetamol is vooral voor katten heel giftig, ook bij kleine hoeveelheden. Er kunnen al symptomen optreden bij 20 mg per kilogram lichaamsgewicht. Bij honden is een tablet giftig vanaf 100 tot 150 mg per kilogram lichaamsgewicht. Een gemiddelde paracetamol tablet bevat 500 mg. Symptomen kunnen optreden binnen 4 uur na inname.
Symptomen bij een kat zijn: zwelling kop en poten, verkleuring slijmvliezen, benauwdheid.
Symptomen bij een hond zijn: braken, diarree, lusteloosheid en leverfalen.

Ivermectine

Ivermectine wordt gebruikt bij bestrijding van wormen, mijten en luizen. Bij een normale gezonde hond worden het hersenweefsel en centrale zenuwstelsel beschermd tegen hoge concentraties van gifstoffen (geneesmiddelen) die in de bloedbaan circuleren. Het MDR1 (multidrug resistance) gen heeft een belangrijke functie in barrière tussen bloedvaten en hersenweefsel. Het codeert eiwit P-glycoproteine dat een onderdeel is van membraan in bloed-hersen-barriere. P-glycoproteine zorgt ervoor dat giftige stoffen vanuit de hersencellen worden teruggevoerd in het bloed. Ivermectine kan gevaarlijk zijn voor een aantal hondenrassen: Schotse Collie, Bearded Collie, Border Collie, Shelty, Bobtail, Australian Shepherd, Australian Cattledog, langharige windhonden, Witte Herder en Duitse Herder. Bij sommige honden van deze rassen kan er een erfelijk mutatie van het MDR1 gen voorkomen waardoor de giftige stoffen ophopen in de hersenen en niet teruggevoerd kunnen worden in het bloed.
Symptomen van een ivermectine vergiftiging kunnen binnen 6 uur na inname optreden en zijn: speekselen, braken, zwakte, epilepsie, blindheid, desoriëntatie, vergrootte pupillen, coma en uiteindelijk overlijden.

Permethrin

Permethrin wordt gebruikt als bestrijdingsmiddel tegen insecten zoals vlooien en vliegen. Het wordt via de huid opgenomen in het bloed. Sommige anti-vlooienmiddelen (spot-on) bevatten permethrin. Vooral katten zijn gevoelig voor deze stof. De lever van katten is niet in staat om permethrin af te breken waardoor er een ophoping in het lichaam ontstaat en er een overdosering optreedt. De symptomen van een permethrin vergiftiging zijn: hersenverschijnselen, onrust, te hoge of te lage lichaamstemperatuur, speekselen, braken, trillen, toevallen en overlijden door uitputting. Indien de dosering per ongeluk te hoog is toegediend of als u een spot- on voor de hond aan de kat hebt gegeven was het dier zo snel mogelijk met lauwwarm water en afwasmiddel om verdere opname te voorkomen.

Muizen en rattengif

Ratten en muizengif bevat vaak anticoagulantia die ervoor zorgen dat er een verhoogde bloedingneiging ontstaat. Het veroorzaakt een tekort aan actieve vitamine K waardoor de bloedstolling wordt tegengegaan. Deze stoffen werken lang en zorgen voor inwendige bloedingen. Een stollingsstoornis is pas meetbaar in het bloed na 15 tot 24 uur na inname van het gif. De klinische verschijnselen treden vaak pas op na 2 tot 3 dagen na inname. De symptomen verschillen van lichte tot zware stoornissen: sloomheid, benauwdheid, moeilijk bewegen (gewrichtsbloedingen), zware bloeduitstortingen, bloed in urine/ ontlasting, slijmvlies bloedingen, maagbloedingen, shock, coma en overlijden. Sommige middelen bevatten strychnine wat ook zeer gevaarlijk is voor uw huisdier. Verschijnselen bij een strychnine vergiftiging zijn: stijfheid, toevallen met kramp, extreme stijfheid poten, verhoogde lichaamstemperatuur en uiteindelijk overlijden. Strychnine is niet meer geregistreerd als muizen/rattengif in Nederland en gebruik daarvan is verboden .

Slakkengif

In slakkengif zit de stof metaldehyde, dat zeer giftig is voor huisdieren. Het gif is zeer aantrekkelijk voor honden, katten, vogels en egels. Symptomen treden na enkele minuten tot 3 uur na inname op en zijn: speekselen, snelle ademhaling/ hartslag, onrust, braken, trillen, verwijde pupillen, nystagmus (snelle bewegingen van de ogen), ongecoördineerd bewegen,  krampen, toevallen en een verhoogde lichaamstemperatuur en in sommige gevallen blijvende lever- nierschade.

Teflon

Teflon wordt gebruikt in antiaanbaklagen in koekenpannen, gourmetstellen, toastapparaten en tafelgrills. De teflonlaag bevat de stof polytetrafluorethyleen die bij verhitting acute benauwdheid en soms sterfte bij vogels kan veroorzaken. Zorg er altijd voor dat er geen apparatuur met een antiaanbaklaag in de buurt van uw vogel gebruikt wordt. Indien er benauwdheidverschijnselen bij uw vogel ontstaan moet de vogel direct extra zuurstof toegediend worden.

Antivries

Antivries heeft een onweerstaanbare zoete geur en smaak voor dieren. Het bevat de stof ethyleenglycol die gevaarlijk is voor alle dieren. Ethyleenglycol wordt heel snel in het maag-darmkanaal opgenomen. De lever zet dit om in een oxolaat. In de nieren wordt het geconcentreerd en gevormd tot calciumoxolaatkristallen die de nieren beschadigen. Door de nierbeschadiging ontstaat er een daling van de urineproductie. Symptomen zijn: braken, veel drinken, veel plassen, lusteloosheid en een dronkemansgang.

Zout

Zout kan tot een zoutvergiftiging leiden indien een hond de volgende dingen binnenkrijgt: keukenzout, zoute drop, pekel, zeewater, afvoerontstopper, speeldeeg, liksteen of (sommige) vaatwasmachinezouten. Een zoutvergiftiging kan al ontstaan vanaf 1,9 gram per kilogram lichaamsgewicht en dodelijk zijn vanaf 4 gram per kilogram lichaamsgewicht. In eerste instantie zorgt zout voor irritatie aan het maagdarmkanaal met als gevolg braken, diarree en verminderde eetlust. Maagdarmklachten kunnen leiden tot uitdroging, verlaagde bloedsuikerspiegel (dronkemansgang), verzuring en shock. Het zout dat niet direct wordt uitgebraakt wordt in de bloedbaan opgenomen. Wanneer het natrium en chloorgehalte in het bloed stijgt kan er oedeem (vocht) in longen en onder de huid ontstaan. In de hersenen kan een te hoog natrium en chloorgehalte  leiden tot uitdroging, bloedingen en infarcten in de hersenen. Symptomen kunnen zijn: rusteloosheid, prikkelbaarheid, sloomheid, koorts, spiertrekkingen, veel drinken en plassen, versnelde ademhaling/hartslag, hartritmestoornissen, toevallen, coma en zelfs overlijden. Voorkom dus ook dat uw hond teveel zeewater drinkt. Een zoutvergiftiging kan behandeld worden met behulp van een infuus om de zoutspiegel in bloed te laten dalen. Soms wordt er bij vergiftigingen aangeraden om de hond te laten braken door middel van zout, doe dit niet want hierdoor kan ook een zoutvergiftiging ontstaan!

Koper

Koper kan in grote hoeveelheden zeer schadelijk zijn. Er kan een opstapeling van koper in het lichaam ontstaan. Dit komt vooral voor bij schapen, maar kan ook bij de Bedlington Terriër voorkomen. Het teveel aan koper wordt opgeslagen in de lever, maar bij stress (bijvoorbeeld scheren, transport, extreem weer) komt het vrij en ontstaat er een vergiftiging. Het tast de rode bloedcellen aan waardoor er minder zuurstof in het bloed kan worden vervoerd en de rode bloedcellen worden afgebroken. Symptomen zijn: geelzucht, rode/bruine urine, niet eten, zwakte, veel liggen, nierfalen en overlijden.